Beste dames- en herenkleding en schoenen - Broeken en jas - 7
Beste dames- en herenkleding en schoenen - Broeken en jas - 7
Selected articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende informatie voor de huidige pagina-inhoud
De onderzoeksmethoden verschillen in hun methode om de validiteit van hypothesen te testen, en dit hangt af van de aard en het gebied van het probleem in kwestie. De beschrijvende analytische benadering kan bijvoorbeeld geschikt zijn bij het bestuderen van een probleem waarin de historische methode of casus niet geschikt is, enzovoort. In veel gevallen legt het onderzoeksprobleem de methode op die de onderzoeker hanteert, en dat het verschil in aanpak niet alleen te wijten is aan de aard en het gebied van het probleem, maar ook aan de beschikbare onderzoekscapaciteiten, aangezien meer dan één benadering geschikt kan zijn voor een specifiek onderzoek, maar de omstandigheden, de beschikbare capaciteiten en de doelstellingen van de onderzoeker worden per type bepaald. Het door de onderzoeker gekozen curriculum.
Op dit gebied moet het verwijzen naar een methodologische kwestie waarin de onderzoeker in theoretische aspecten verschilt van de toegepaste (experimentele) onderzoeker, aangezien de eerste pas overtuigd is van zijn resultaten als alle aanvaardbare twijfel daaruit is weggenomen, en de mate van waarschijnlijkheid van waarheid daarin de maximale graad bereikt, terwijl de tweede tevreden is met het maximum. Waarschijnlijkheidsgraden, en als hij zijn resultaten weegt, nemen de meeste daarvan de waarschijnlijkheid van waarheidsgetrouwheid, wat betekent dat als de twee een bepaald fenomeen onderzoeken, en de foutkans daarin één op de tien is (1/10), de toegepaste onderzoeker het accepteert, terwijl de theoretisch onderzoeker het niet accepteert tenzij de waarschijnlijkheidsgraad afneemt. De fout is gedaald tot één procent (1%).
De wetenschappelijke methode hangt voornamelijk af van inductie die verschilt van deductie en syllogisme, en dit betekent niet dat de wetenschappelijke methode het belang van syllogisme over het hoofd ziet, maar wanneer ze algemene wetten bereikt, gebruikt ze inductie en meting bij de toepassing ervan op de deeltjes om hun juistheid te verifiëren (d.w.z. de theoretische onderzoeker begint met de deeltjes die eruit voortkomen. Wetten, terwijl de toepassing begint met algemene kwesties om tot partiële feiten te komen (d.w.z. de toegepaste interpretatie wordt gebruikt, wat de realisatie is van - elke interpretatie - een speciaal fenomeen van een theorie, wet of algemeen fenomeen, en het gebruikt ook de deductieve methode om een wet, theorie of Een algemeen verschijnsel uit een groep bijzondere verschijnselen. Wat het ook is, de wetenschappelijke methode omvat twee onderling verbonden processen: observatie en beschrijving.Als de wetenschap ernaar streeft de bestaande relaties tussen verschillende verschijnselen uit te drukken, dan is deze uitdrukking in wezen beschrijvend, en als deze uitdrukking de feiten weergeeft die verband houden met het fenomeen, dan moet ze vertrouwen op waarneming. De wetenschappelijke beschrijving verschilt van de normale beschrijving doordat ze niet afhankelijk is van taalkundige retoriek, maar in wezen een kwantitatieve beschrijving is, zodat wanneer de onderzoeker de verschillende aspecten van een of meer verschijnselen meet, deze meting slechts een kwantitatieve beschrijving is, gebaseerd op statistische middelen om een grote groep te verkleinen. Van data tot een simpele set cijfers en statistische termen.
Analyse
Dit omvat het identificeren van wat de resultaten van het experiment laten zien en het beslissen over de volgende acties die moeten worden ondernomen. En vergelijk de voorspellingen met de nulhypothese om te bepalen welke beter in staat zijn om de gegevens te interpreteren. In gevallen waarin het experiment vele malen wordt herhaald, kan een statistische analyse zoals de kwadratuurproef nodig zijn
Selected articles - 08HO
HOME SITE
Aanvullende informatie voor de huidige pagina-inhoud
De onderzoeksmethoden verschillen in hun methode om de validiteit van hypothesen te testen, en dit hangt af van de aard en het gebied van het probleem in kwestie. De beschrijvende analytische benadering kan bijvoorbeeld geschikt zijn bij het bestuderen van een probleem waarin de historische methode of casus niet geschikt is, enzovoort. In veel gevallen legt het onderzoeksprobleem de methode op die de onderzoeker hanteert, en dat het verschil in aanpak niet alleen te wijten is aan de aard en het gebied van het probleem, maar ook aan de beschikbare onderzoekscapaciteiten, aangezien meer dan één benadering geschikt kan zijn voor een specifiek onderzoek, maar de omstandigheden, de beschikbare capaciteiten en de doelstellingen van de onderzoeker worden per type bepaald. Het door de onderzoeker gekozen curriculum.
Op dit gebied moet het verwijzen naar een methodologische kwestie waarin de onderzoeker in theoretische aspecten verschilt van de toegepaste (experimentele) onderzoeker, aangezien de eerste pas overtuigd is van zijn resultaten als alle aanvaardbare twijfel daaruit is weggenomen, en de mate van waarschijnlijkheid van waarheid daarin de maximale graad bereikt, terwijl de tweede tevreden is met het maximum. Waarschijnlijkheidsgraden, en als hij zijn resultaten weegt, nemen de meeste daarvan de waarschijnlijkheid van waarheidsgetrouwheid, wat betekent dat als de twee een bepaald fenomeen onderzoeken, en de foutkans daarin één op de tien is (1/10), de toegepaste onderzoeker het accepteert, terwijl de theoretisch onderzoeker het niet accepteert tenzij de waarschijnlijkheidsgraad afneemt. De fout is gedaald tot één procent (1%).
De wetenschappelijke methode hangt voornamelijk af van inductie die verschilt van deductie en syllogisme, en dit betekent niet dat de wetenschappelijke methode het belang van syllogisme over het hoofd ziet, maar wanneer ze algemene wetten bereikt, gebruikt ze inductie en meting bij de toepassing ervan op de deeltjes om hun juistheid te verifiëren (d.w.z. de theoretische onderzoeker begint met de deeltjes die eruit voortkomen. Wetten, terwijl de toepassing begint met algemene kwesties om tot partiële feiten te komen (d.w.z. de toegepaste interpretatie wordt gebruikt, wat de realisatie is van - elke interpretatie - een speciaal fenomeen van een theorie, wet of algemeen fenomeen, en het gebruikt ook de deductieve methode om een wet, theorie of Een algemeen verschijnsel uit een groep bijzondere verschijnselen. Wat het ook is, de wetenschappelijke methode omvat twee onderling verbonden processen: observatie en beschrijving.Als de wetenschap ernaar streeft de bestaande relaties tussen verschillende verschijnselen uit te drukken, dan is deze uitdrukking in wezen beschrijvend, en als deze uitdrukking de feiten weergeeft die verband houden met het fenomeen, dan moet ze vertrouwen op waarneming. De wetenschappelijke beschrijving verschilt van de normale beschrijving doordat ze niet afhankelijk is van taalkundige retoriek, maar in wezen een kwantitatieve beschrijving is, zodat wanneer de onderzoeker de verschillende aspecten van een of meer verschijnselen meet, deze meting slechts een kwantitatieve beschrijving is, gebaseerd op statistische middelen om een grote groep te verkleinen. Van data tot een simpele set cijfers en statistische termen.
Analyse
Dit omvat het identificeren van wat de resultaten van het experiment laten zien en het beslissen over de volgende acties die moeten worden ondernomen. En vergelijk de voorspellingen met de nulhypothese om te bepalen welke beter in staat zijn om de gegevens te interpreteren. In gevallen waarin het experiment vele malen wordt herhaald, kan een statistische analyse zoals de kwadratuurproef nodig zijn
No comments:
Post a Comment